به بهانه فیلم «آواتار: راه آب»
نفوذ خطرناک آواتار در شبکه‌های مجازی
سعید مستغاثی
قسمت دوم فیلم «آواتار» تحت عنوان «راه آب»، دنباله و در واقع به نوعی تکرار قسمت اول آن محسوب می‌شود که جیمز کامرون پس از گذشت 13 سال، آن را با جلوه‌های بصری چندین برابر بخش اول جلوی دوربین برد و قرار است 3 قسمت بعدی را هم به ترتیب در سال‌های 2024، 2026 و 2028 بر پرده سینماها اکران نماید.
فیلمی مملو از جلوه‌های تصویری بعضا افراطی و پرزرق و برق که براساس تفکر ایدئولوژیک جیمز کامرون قرار است حداقل در طول 192 دقیقه زمان فیلم، تماشاگر را در واقع برای دیدن و شنیدن حرفهای اساسی فیلمساز، روی صندلی نگاه دارد. اما این ایدئولوژی آنچنان که در وهله اول در نگاه مخاطب می‌نشیند، نوعی طبیعت‌پرستی مادی گرایانه افراطی است که در برخی مکاتب جعلی و انحرافی همچون «کابالا» می‌توان سراغ گرفت.
آواتارها نوعی انسان/حیوان هستند که به اجداد باستانی آدم‌ها شبیه به نظر می‌رسند. از مهم‌ترین خصوصیاتشان، وابستگی شدید آنها به طبیعت و نیرو و الهام گرفتن از آن است. از همان ابتدای فیلم پیوند آنها را با انواع و اقسام موجودات شاهدیم که حتی نسبت به کشتن گونه وحشی شان نیز غمگین می‌شود. آواتارها برای سوار شدن بر شبه اسب‌ها یا همان «ایکران»ها هم بایستی به نوعی یگانگی وجودی با آنها برسند.
خدای آنها، درختی شبه مقدس به نام «ایوا» نامیده شده که آن را «مادر عظیم الشان»خوانده و همه خواسته‌های خود را از او می‌خواهند. آنها بر این باورند که همه زندگی و مرگ را از ایوا گرفته و مردگانشان نزد او هستند. همین ایواست که قدرت دارد تا آدم‌ها را در قالب انسانی بمیراند و در قالب «آواتار» دوباره زنده نماید. همان طور که در انتهای فیلم اول درمورد شخصیت اصلی انجام داد و برای همیشه او را به عنوان یک انسان میراند و در فالب یک آواتار دوباره متولد گرداند. (آنچه در باورهای موحدان تنها از خداوند برمی‌آید و به جز آن شرک محسوب می‌شود). آنها گویا حتی صدای ارواح اجدادشان را با اتصال به شاخه‌های ایوا می‌شنیدند.
اما این تنها اعتقاد آواتارها نبود. انسان‌ها هم همه لشکرکشی خود به پاندورا را برای دستیابی به منابع طبیعی بی‌پایانی که می‌گفتند در زیر این درخت قرار دارد، انجام دادند.
یکی از شخصیت‌های اصلی فیلم اول «آواتار»، پرده از کشف علمی حیرت‌آوری درباره درخت شبه‌مقدس یا ایوا برداشت، او گفت ریشه‌های ایوا با اتصالات الکتروشیمیایی با ریشه‌های سایر درختان پاندورا و از آن طریق به مغز آواتارها متصل شده که یک شبکه گسترده‌ای از اطلاعات و خاطره‌ها به‌وجود می‌آورد و می‌تواند اطلاعات مضاعف را دان لود یا آپ لود نماید که از این طریق می‌توان به آن شبکه وارد شد.
همین درخت شبه مقدس ایواست که به خاطر درخواست یا به اصطلاح دعای شخصیت اصلی فیلم، همه گونه‌های موجودات پاندورا را به کمک فرستاد تا با ارتش دشمن مقابله کرده و به همین طریق آنها را نابود سازند. اما با جست‌وجو و تفحصی در مکاتب جعلی و انحرافی، می‌توان رد پای این نوع تفکر را در کتب کابالیست‌ها یافت.
رگه‌های کابالا در فیلم آواتار
در ایدئولوژی کابالا (نوعی فرقه صهیونیستی) همه قوای خالق را در توالی لایه‌های یک درخت تصویر می‌کنند که شرح آن را در کتاب «باهر» از مکتوبات این فرقه می‌توان ملاحظه نمود.در کتاب «زهر» از دیگر کتاب‌های کابالا نیز در این باره نوشته شده:
«... سفیرات یا چهره‌های متعدد خالق در درختی عرفانی بنا شده که هر یک شاخه‌ای از ریشه مرسوم آن را نشان می‌دهد که البته ناشناخته و غیرقابل شناخت نیز هست. اما «ان سوف» تنها ریشه مکنون همه ریشه‌ها نیست بلکه افزون بر اینها، شیره این درخت نیز به شمار می‌رود. هر شاخه نوعی صفت را نشان می‌دهد و در خود و از خود وجودی ندارد بلکه به فضیلت خدای مکنون یا «ان سوف»، هستی می‌پذیرد. این درخت خالق نیز همان قسم که نشان می‌دهد، اسکلت عالم خلقت نیز می‌باشد، این درخت در تمامی خلقت رشد می‌کند و شاخه‌های خویش را برهمه شبکه‌ها و شاخه‌ها و عواقب آن می‌گستراند. همه اشیاء موجود و دنیوی تنها به لطف امری مربوط به قدرت سفیرات وجود دارند که در تمامی آنها زنده و عمل می‌کند...»
تاکید شرک‌آمیز بر ربوبیت درخت در فرقه کابالا در مکتوبات مختلف پیامبران آن به چشم می آید. از جمله در بخش «حسیدیسم، آخرین مرحله» از کتاب»جریانات بزرگ در عرفان یهودی» نوشته خاخام معروف یهودی، گرشوم شولوم آمده است:
«...در این‌جا یک نوع آیین کابالا...درخشید که هواخواهان و مشتاقان بسیاری یافت...بخشی از منزل پرشور بهشت آسایی را تشکیل می‌داد که در آن شجره حیات یا درخت زندگی بالیده و به ثمر رسیده بود...»
همین نهضت «حسیدیسم» است که سرانجام به تفکرات آخرالزمانی راه یافته و می‌تواند دلیلی بر آرماگدون گرایی کابالیست‌ها باشد. در همان بخش از کتاب «جریانات بزرگ در عرفان یهودی» در این باب آمده است:
«...افتخار آن (حسیدیسم) است که با این روح اشتیاق وافر تشخص می‌یابد... این اشتیاق چیزی نبود مگر اشتیاق به مسیح گرایی مبتنی بر مسیح منجی...»
در سکانس‌های پایانی فیلم «آواتار» نیز علی‌رغم طرح‌اندیشه‌های شبه عرفانی کابالا و تمسک به آیین‌های دعا و مانند آن در کنار درخت مقدس ایوا، اما در نهایت، آواتارها به سرکردگی منجی خود یعنی آواتار همان شخصیت اصلی به نبرد آخرین با ارتش ویرانگر دشمن (یا همان ضد مسیح و دجال) پرداخته که در این راه، ایوا یعنی همان درخت به اصطلاح مقدس و نیروی اصلی با تمام قدرت طبیعت به کمکشان آمد. یعنی در پایان، همه نیروهای طبیعی نیز در پشتیبانی از منجی موعود قرار گرفتند. منجی که براساس آموزه‌های کابالایی ترکیبی از انسان امروز و آدم/حیوان‌های باستانی و نیروی طبیعت مادی بود.
حکومت فرقه صهیونی کابالا بر هالیوود
با مطالعه این سطور، حضور واضح اندیشه کابالیستی را در محور قصه «آواتار» می‌توان دریافت و با مطالعه دیگر متون کابالیست‌ها، قرابت‌های دیگری نیز می‌توان بین باورهای آنها و درونمایه فیلم «آواتار» پیدا نمود. این نشان می‌دهد که همچنان جیمز کامرون در طی این سالها بر سینمای ایدئولوژیک خویش پای فشرده است. آنچه که پیش از این در آثاری همچون «ترمیناتور»، «ترمیناتور2: روز داوری»، «ورطه» و حتی «تایتانیک» به صورت تفکر آخرالزمانی و آرماگدونی به نمایش درآورده بود. اما کامرون پس از «تایتانیک» و به خصوص در دو اثر مستندی که برای «سیمخا جیکوبوویچی» (مستند ساز یهودی کانادایی) تهیه کرد یعنی «گور گمشده مسیح» و «راز گشایی مهاجرت یهودیان» (که حتی نریشن اش را خود کامرون گفت) تمایلات کابالایی خود را آشکارتر ساخت.
پیش از این پال اسکات در نشریه معتبر «دیلی میل» در سال 2004 پس از پیوستن برخی از هنرپیشه‌ها و سینماگران هالیوود به فرقه کابالا، از فعالیت‌های شدید این فرقه صهیونیستی و رهبر 75ساله آن به نام «فیووال کروبرگر» یا «فیلیپ برگ» پرده برداشته و تاکید کرده بود که فرقه کابالا عملا بر‌هالیوود حکومت می‌کند.
فیلیپ برگ برای اوّلین بار در سال 1969 دفتر فرقه خود را در اورشلیم (بیت‌المقدس) گشود و سپس کار خود را در لس‌آنجلس ادامه داد. دفتر مرکزی فرقه کابالا در بلوار رابرتسون، واقع در جنوب شهر بورلی هیلز (در حومه لس‌آنجلس و در نزدیکی‌هالیوود)، واقع است. این رهبر «خودخوانده» فرقه کابالا فعالیت خود را بر‌هالیوود متمرکز کرد، در طی دو سه ساله از طریق جلب هنرپیشگان و ستاره‌های‌هالیوود و مشاهیر هنر غرب به شهرت و ثروت و قدرت فراوان دست یافت، خانه‌های اعیانی در لس‌آنجلس و مانهاتان خرید و شیوه زندگی پرخرجی را در پیش گرفت. امروزه، شبکه فرقه برگ از توکیو تا لندن و بوئنوس‌آیرس گسترده است و این سازمان دارای چهل دفتر در سراسر جهان است.
در سال 2002 دارایی فرقه برگ حدود 23 میلیون دلار تخمین زده می‌شد ولی در سال 2004 تنها در لس‌آنجلس 26 میلیون دلار ثروت داشت. فرقه کابالا ادعا می‌کند که دارای سه میلیون عضو است. سازمان برگ خود را «فرا دینی» می‌خواند و مدعی است که کابالا «فراتر از دین، نژاد، جغرافیا، و زبان است» و با این تعبیر، درهای خود را به روی همگان گشوده است. اعضای فرقه، فیلیپ برگ را «راو» می‌خوانند. «راو» همان»رب» یا «ربای» یا «ربی» است که به خاخام‌های بزرگ یهودی اطلاق می‌شود.
جذب سلبریتی‌ها به فرقه کابالا
فعالیت فرقه کابالای برگ در سال 2004 به‌ناگاه اوج گرفت و با اعلام پیوستن «مدونا» (خواننده مشهور آمریکایی) به این فرقه در رسانه‌ها بازتابی جنجالی داشت. بسیاری از خاخام‌های سنت گرای یهودی، عقاید فیلیپ برگ و فرقه اش را منشاء گرفته از جادوگران و ساحران مصر باستان و حتی شیطان‌پرستی یا پاگانیسم دانستند.
واقعیات نشان می‌دهد که برگ تنها نیست. کانون‌ها و رسانه‌های مقتدری در پی ترویج فرقه او هستند و مقالات جذاب و جانبدارانه درباره‌اش می‌نویسند. «کابالا هالیوود را فرا گرفته است» عنوانی است که مدتهاست در این نشریات به چشم می‌خورد.
تایمز لندن در سال 2004 گزارش مفصلی درباره پیوستن «مدونا» به فرقه کابالا منتشر کرد. گزارش تایمز همدلانه بود و تبلیغ به‌سود فرقه برگ به‌شمار می‌رفت. به‌نوشته تایمز، در جشن یهودی پوریم، که در دفتر مرکزی فرقه کابالا برگزار شد، صدها تن از مشاهیر لس‌آنجلس و‌هالیوود حضور داشتند. یکی از مهم‌ترین این افراد، «مدونا» بود که از هفت سال پیش از آن در مرکز فوق در حال فراگیری کابالا بود و اکنون رسماً کابالیست شده بود.
نه تنها او بلکه بسیاری دیگر از مشاهیر سینما و موسیقی جدید غرب، از پیر و جوان، به عضویت فرقه کابالا درآمدند: از الیزابت تیلور 72 ساله و باربرا استریسند 62 ساله تا دایان کیتون، دمی مور، استلا مک‌کارتنی، بریتنی اسپیرز، اشتون کوشر، ویونا رایدر، روزین بار، میک جاگر، پاریس هیلتون (وارث خانواده هیلتون، بنیانگذاران هتل‌های زنجیره‌ای هیلتون) و....
این موج، ورزشکاران را نیز فرا گرفت: دیوید بکهام (فوتبالیست انگلیسی) و همسرش، ویکتوریا، آخرین مشاهیری بودند که در ماه مه 2004، به عضویت فرقه کابالا درآمدند.
چگونه جیمز کامرون به کابالا پیوست
شواهد و قرائن موجود و برخی خبرها حاکی از آن است که جیمز کامرون نیز در سال 2005 به این فرقه صهیونیستی پیوسته و گفته می‌شود از همان زمان کلید تولید فیلم «آواتار» زده شد. چنان‌که برای اولین بار خبر تولید فیلم «آواتار» تحت عنوان «پروژه 880» در ژوئن 2005 در مجله هالیوود ریپورتر به طور رسمی انتشار یافت. در همان زمان طرح تولید آثار مستندی همچون:«راز گشایی مهاجرت یهودیان» در سال 2006 و «گور گمشده مسیح» در سال 2007 نیز ارائه گردید.
این فیلم‌ها به خصوص «گور گمشده مسیح»،جهان مسیحیت و پیروان ادیان توحیدی به سختی تکان داد. در این فیلم به دنبال آثار کابالیستی همچون «رمز داوینچی» (ران هاوارد)، عقاید و باورهای اصیل و راستین موحدان و معتقدان به ادیان ابراهیمی(که اعتقاد دارند حضرت عیسی مسیح زنده و نزد خداوند است و همچنین ایشان از رحم پاک حضرت
مریم زاده شده و هیچ گاه ازدواج نکرده و بنابراین فرزندی نداشته است)، زیر علامت سؤال رفت و ادعا شد که در سرزمین فلسطین اشغالی، گور بزرگی که در آن حضرت عیسی مسیح(ع) و همسرش مریم مجدلیه و پدر و مادرش و همچنین فرزندش دفن شده‌اند، کشف گردیده که نماهایی از آن به همراه تابوت‌های حضرت عیسی و خانواده‌اش، در حالی که اسامی آنها برروی تابوت حک شده بود، به نمایش گذارده شد و توسط شخص جیمز کامرون، معرفی شد.
البته کلیسای کاتولیک و واتیکان موضع‌گیری خاصی درباره این اهانت‌های آشکار اتخاذ نکردند ولی بسیاری از پیروان ادیان توحیدی برآشفتند و زبان به اعتراض گشودند. اخیرا شنیده شد در روزنامه‌های واتیکان به باورهای مطرح شده در فیلم «آواتار» نیز انتقاد شدید شده است.
اساس آواتاریسم امروز
در کنترل شبکه‌های مجازی
اگرچه پدیده آواتاریسم پیش از جیمز کامرون در سریال‌ها و به خصوص انیمیشن‌های کودکانه به خورد علاقه‌مندان فیلم و سینما و سرگرمی و هنر داده شده بود و حتی ام نایت شیامالان (فیلمساز شکست خورده هندی هالیوودی) با فیلم «آخرین باد افزار» دین خود را به آن ادا کرد اما اهمیت پروژه آواتاریسم امروزه در اساس و محور فضاهای مجازی و شبکه‌های به اصطلاح اجتماعی مشخص می‌شود که آدم‌ها در شکل و شمایل مجازی و غیر واقعی و در پوسته‌ای آواتار گونه با یکدیگر ارتباط گرفته و از این طریق تحت تسلط شبکه‌ای عنکبوتی مانند همان درخت سفیرات یا ایوا (در فیلم «آواتار») قرار می‌گیرند که همه ذهن و فکرشان را کنترل می‌کند. شبه درختی که ریشه‌هایش در‌اندیشکده‌های صهیونی و سرویس‌های اطلاعاتی و جاسوسی غرب قرار داشته و هر زمان از این آواتارهای تحت کنترل در جهت اهداف جهنمی شان بهره می‌گیرند.
با این توضیحات، حضور پر رنگ و پرجایزه فیلم «آواتار: راه آب» در میان برگزیدگان فصل جوایز 2023، دور از ذهن نمی‌توانست باشد، اگرچه حتی در زمره 10 نامزد رشته بهترین فیلمنامه و 5 کارگردان برتر مراسم اسکار هم نبود اما به دلیل همین محتوای صهیونی یاد شده و برخلاف قوانین استاندارد سینمایی، در میان کاندیداهای بهترین فیلم سال قرار گرفت!